Tvistur, þristur - fjarkinn Kristur ...???

Hinn drottnandi & dugmikli dr. Gylforce dreif sig í kvöldferð meðal vina vorra, vagnanna. En ekki hvað???

Dr. Gylforce valhoppaði niður Selhrygginn, hvar hann hugði á góða göngu í Voginum fagra, kennda við kópa. Eptir góðan spöl kom doksi kallinn að sínu gamla mennta- & menningarsetri við Digranesveg, Kópavogsskóla, & fannst upplagt að taka leið 4 þaðan & upp í Mjódd okkar Breiðhyltinga. Nema hvað.

Fjarkinn svokallaði átti samkvæmt áætlun að vera við setrið kl. 21:36. Ekkert bólaði hins vegar á vagninum fyrr en kl. 21:41; fimm mínútna seinkun á ágústkvöldi úr Hamraborg að næstu stoppistöð - það er afar óvenjulegt.

Dr.-inn sat framarlega í fjarkanum sem var hinn þokkalegasti Irisbus Crossway vagn. Vagnstjórinn virtist hafa vin sinn með sér & ræddu þeir af miklum móð um trúmál alla leiðina.

Sá er sat við stýrið taldi mjög mikilvægt að Guð hepði uppsprettur í öllum þorpum landsins eins og hann orðaði það. Fólk gæti þá komið saman daglega & hitt sinn Guð án þess að starfsmenn safnaða hepðu milligöngu.

Það rann upp ljós fyrir doksa. Ef það er einhver sem tefur för vagnanna á fallegu ágústkvöldi, þá er það sjálfur Kristur - en ekki hver???

Dr.-inn skipti um vagn í Mjóddinni, valhoppaði kotroskinn í Stútulautarselið sitt til þess að vera ekki of seinn að fara með kvöldbænirnar. 

Vagnstjórinn ók með vin
var efst í huga bænin.
Þau ákölluðu Krist
hafa án efa misst
allt sitt tímaskyn.


Amen.

Stirfinn við stýrið ...

Hinn mildi & miskunnsami dr. Gylforce mjakaði sér á vit vagna í gær, hvar hann tók hús á einum sænskættuðum vini sínum á leið leiðanna, leið 1. Maður lifandi!

Leikar hófust hjá dr. Gylforce í miðstöð & meginaðsetri okkar Breiðhyltinga; Mjódd. Doksi kallinn gerði sér far með Costco-vagninum á leið 21 sem jú - líkt & fyrr - tefst aðeins við Kauptúnið.

Dr.-inn spáseraði aðeins suður í Firði, spjallaði við hafnfirzka vagnverja, hvar hann sá hinn sænskættaða Scania Omnilink á leið leiðanna, leið 1. Wú-hú! 

Vagn þessi er orðin 14 vetra gamall, nokk lúinn en á þó talsvert inni. Vagnstjórinn var hinn kurteisasti - í fyrstu - & verjar margir eins gjarnan er á þessari fjölmennu leið.

Sá sænski ók greiðlega upp Hverfisgötuna & nálgaðist Hlemminn. Við bíó Paradís er stoppistöð & þar ýtti ungmenni - þéttingsfast en þó fimlega - á stanzrofann en þó heldur seint.

Sá guli lullaði fram hjá kvikmyndahúsinu. Pilturinn stóð upp og bað vagnstjórann að stöðva. "Nei, þú ýttir of seint," svaraði sá við stýrið en var í lófa lagið að stoppa enda ekki mikill hraði á Hverfisgötunni. Þetta var bara spurning um smá sveigjanleika & þjónustulund. En, ó - nei.

Já, vagnstjórinn var í skyndi orðinn þrályndur & þver í skapi; stirfinn við stýrið, grámyglulegur & geðstirður. Líklega er byggðasamlagið Strætó ekki þjónustufyrirtæki í hans huga, heldur vinnustaðurinn hans.

Uss & svei - svona gjöra menn ekki.

Einn stirfinn við stýrið
staðfastur en ókyrr.
Að ýta - unglingsdýrið
átti að gera fyrr!