Stælar í stjóra ...

Bíllaus dagur dýrlegur
dásemd er sú sæla.
Vagninn ávallt vænlegur
en vagnstjóri með stæla.

Dr. Gylforce valhoppaði af gleði út í næsta skýli á þessum fallega en heldur svala degi. Ástæðan var vitaskuld bíllausi dagurinn & sú staðreynd að fríkeypis var í alla vagna. Maður lifandi.

Dr.-inn hapði sér til fulltingis tvo unga vagnverja í ferðum sínum. Annar þeirra tók fák sinn með sem var auðvitað hið besta mál. Leiðir doksa & drengja var velþekkt; þristur & fjarki. Nema hvað.

Þríeykið skellti sér í leið 4 við Efstahjallann í Kópavoginum. Kom þar 174 Iveco Crossway vagninn askvaðandi. Doktorinn beindi ungviðinu að taka fákinn & fara með hann inn að aptanverðu. Sjálfur hugði hann á inngöngu á venjubundnum stað. Beið doksi nokkra stund en ekki opnaði vagnstjórinn hurðina. Dr.-inn horfði á hann loksins & benti hann doksa með þumli & þjósti á að fara líka inn að aptan.

Vagnstjóranum var í lófa lagið að opna fyrir dr.-num að framan. Þess í stað ákvað hann að sýna stæla & hroka & það á sjálfum bíllausa deginum! Vissulega var frítt í vagninn & því kannski allt í lagi að ganga inn um allar dyr. Samt sem áður, dr.-inn stóð fyrir framan fremstu hurð eins & vera ber & bað um það eitt að gaurinn myndi opna hurðina.

Vonandi breytir stjóri þessi "stælahátterni" sínu ellegar finnur sér annan starfsvettvang.

Punktur. Basta.