Mitt aðalrit er vagnavit ...

Eptir skólans streð & strit
strætisvagninn þrái.
Held ég strax á vagnavit
vakna úr andans dái.

Hinn trumbuslagaði en fráleitt truntulegi dr. Gylforce tróð sér heldur betur í vini vora, vagnana, í gær, hvar hann komst í kynni við leiðir þrjár. Maður lifandi.

Dr. Gylforce gekk í hægðum sínum um Sæbrautina í rigningarsudda & langaði í leið 12. Þetta var síðdegis, vagninn með 15 mínútna tíðni & hapði doksi kallinn um átta eðal hollenska VDL-vagna úr að velja.

Það má segja að kastað hafi tólfunum við Sæbrautina þegar doksi kallinn rétt missti af leið 12. Á elleftu stundu steig hann inn í leið 11 & hélt með honum rakleiðis að Mjódd okkar Breiðhyltinga. Nema hvað.

Það var gleðilegt að sjá hve margir vagnverjar áttu leið með leið 11 alla leið að Mjóddinni. Rúmlega 20 stykki stukku út úr vagninum en lentu í forarsvaði fyrir utan vagninn. Byggðasamlagið mætti splæsa í hellur eða malbik þar sem leið 11 hvílir drif & dekk. Hvað um það.

Dr.-inn gerði sér dælt við leið 21 & fékk hinn stutta 331 Iveco vagninn til þess arna. Leið vagnsins frá Mjódd að Firði er ákaflega slakandi & tekur rúmlega 20 mínútur.

Dr.-inn fýsti aukinheldur í sænskættað eðal stál & því ekki úr vegi að kíkja eptir leið leiðanna, leið 1, meðal Gaflara - en ekki hvað???

Dr. Gylforce sté inn í hinn unaðslega, sænskættaða 199 Volvovagn á leið leiðanna, leið 1, rétt fyrir klukkan sex í Firðinum. Doksi kallinn hélt með þessari dásemd alla leið að Hörpu sem tekur ekki nema um 30 mínútur.

Þvílíkur eðall!




Neðsta mynd: harpa.is