Grand hjá Granda ...

Hinir geðþekku vagnverjar, aldni & ungi, héldu á vit vagna í hinu huggulegasta veðri Hvítasunnunnar hvar þeir hófu leik við Hamraborg okkar Kópvæginga. Nema hvað.

Hinn ungi vagnverji vildi ólmur taka leið leiðanna, leið 1, & halda rakleitt á hina hafnfirsku velli eins & sjá má á myndinni. Verjarnir komust þó að samkomulagi um að halda niðrá Hlemmtorg að þessu sinni með sömu leið & hóa þar í leið 14 til þess að sækja Hvalasafnið út á Granda heim. Gott geim.

Það sem vakti gjörhygli Gylforceins þennan helgidag var óstundvísi vagnanna. Feðgarnir máttu þola 5 mínútna seinkun á leið 1 sem átti að leggja af stað kl. 15:35 frá Hálsatorginu að Hlemmnum. Og ekki tók þar betra við - maður lifandi.

Vagnverjarnir vildu komast í kynni við leið 14 á Hlemmi hvar hún á að vera þar klukkan 16:07. Biðu þeir lon & don unz hún kom heilum sjö mínútum á eptir áætlun. Hvað um það.

Eptir fegurð & fræðslu við Hvalasafnið var komið að hápunkti ferðarinnar - en ekki hvað???

Feðgarnir valhoppuðu inn í tveggja hæða vagninn. Það er allra athyglivert að lítill vegspotti, Grunnslóð að nafni, geymir tvær stoppistöðvar; aðra fyrir leið 14 & hina fyrir doubledeckerinn. Þessi bútur er eitt best varðveitta leyndarmálið í hinu lostfagra leiðakerfi höfuðborgarsvæðisins.

Feðgarnir flykktust með tveggja hæða vagninum að Perlunni hvar þeir áðu & sleiktu ís-kremið sem mest þeir máttu.

Meira síðar.

Út á Granda, upp í vagn
eðal hæða tveggja.
Mátti heyra hróp & fagn
í hugum okkar beggja.