Vítt & breitt ...

Hinn nægjusami & nálegi dr. Gylforce naut sín til hins ítrasta í vögnunum í gær hvar hann tók litla vagnverjann með sér. Að þessu sinni hófu þeir feðgar leik upp við Hörðuvelli & enduðu vitaskuld í fegurstu laut jarðarinnar, Stútulautinni. Nema hvað.

Dr.-inn gerði hvað hann gat til að hremma hinn spánnýja & spennandi VDL-vagn á leið 28 síðdegis í gær en allt kom fyrir ekki. Því miður. Öngvu að síður fengu feðgarnir öndvegis sænskættaðan eðalvagn sem færði þá fagurlega að Mjódd þeirra Breiðhyltinga. 

Í Mjóddinni kom urmull vagna & átti bæði litli & stóri vagnverjinn fullt í fangi með að skrá niður & stúdera alla þá vagna er aðvífandi komu. Það var gaman að sjá þar 237 & 238 vagnana á leiðum 12 & 28 en þessir munaðarfullu meginlandsvagnar tóku eitt sinn slaginn á leið 1. Hvað um það.

Þeir kumpánar einhentu sér næst inn í hinn stutta 159 Heuliezvagn á leið 4. Þar gat doksi kallinn loxins setið í víða & breiða sætinu fyrir aptan apturhurðina sem virðist vera hannað fyrir einn lítinn & einn stóran vagnverja.

Þeir svifu með þeim stutta um gulu & gráu götu Skemmuvegs & alla leið að Hamraborg okkar Kópvæginga. Þar gengu þeir rakleitt inn í Náttúrusafnið & skoðuðu fiskana, krabbana & öll hin dýrin.

Að lúkningu hóuðu þeir feðgar í leið 35 sem þessa dagana er ekinn af sænsku stáli & spígsporuðu svo í laut hinnar miklu fegurðar.

Með vagninum vítt & breitt
í víðu & góðu sæti.
Sá guli keyrir fráleitt greitt
& gleðin í kaupbæti!